Tadeusz Kurowski

PODLASIE

PODLASIE

Piękny podlaski  mój  miły Kraju
rolniczy, płaski, nawet  rozległy
podobny jesteś do mini-raju,
teraz  zda się, że  niepodległy.

Gdzie pola zawsze uprawiane,
miedzami kolorowymi oznaczone,
zawsze są zagospodarowane 
a także kwiatami  ozdobione.

Czasem upalnym słońcem ogrzane,
rodzące płody tej ziemi, odwieczne,
obłokami i deszczem schładzane,
dające ludowi życie  bezpieczne(!?)

Witam na nowo tę piękną ziemię
po 60 latach tylko z nią rozstania
oraz nie tylko rodzinne plemię,
bo nie było z nią /nimi pożegnania.

Oseskiem w II wojnę się zjawiłem;
rosłem,  po wiedzę  wyjechałem,
a teraz jako starzec się zjawiłem
z mocno niesprawnym ciałem.

Staram się mego ducha nie gasić
trochę tylko zakłócać błogą  ciszę
i czytelników  tego bardzo prosić…
wybaczcie, że „częstochowskie” piszę.

A może zamiast słowa wybaczcie,
poprosić mogę trochę pogłaszczcie
starca po siwej, łysiejącej  głowie,
to może coś ciekawego Wam powie…? 

Od 2 do 10000 znaków